Stal nierdzewna w petrochemii
Szeroko pojęte przetwórstwo ropy naftowej odbywa się w warunkach silnie korozyjnych, które wymuszają wykorzystanie specjalistycznych materiałów odpornych na działanie takich czynników, jak siarka, kwas naftenowy, chlorowodór, kwas siarkowy, fenole, cyjanki, różnorodne chlorki, amoniak i wiele innych. Dlatego też stal nierdzewna jest materiałem powszechnie stosowanym w instalacjach przemysłu rafineryjnego. Na wielu etapach, poczynając od wydobycia, przesyłania, aż do przetwarzania ropy naftowej, wymagane jest precyzyjne dobranie odpowiednich gatunków stali.
Przemysł rafineryjny na świecie wykorzystuje szeroką gamę gatunków stali nierdzewnych, zarówno ferrytycznych, jak i ferrytyczno-austenitycznych, czyli duplex, i wysokostopowych austenitycznych, zwanych superaustenityczne. Na poszczególnych etapach przetwórstwa, ze względu na zróżnicowanie warunków korozyjnych i temperaturowych, stosuje się różne gatunki stali: wg norm AISI stale ferrytyczne typu 405 (1.4002), 410 (1. 4006), stale austenityczne 316L (1.4404), 316Ti (1.4571), 321 (1.4541), 347 (1.4550), 254 SMO (1.4547), stale duplex typu 2205 (1.4462) oraz superduplex (1.4501, 1.4507). Głównie są to gatunki odporne na korozję o odpowiednio wysokim przewodnictwie ciepła, znajdujące zastosowanie w rurociągach, instalacjach przemysłowych, konstrukcjach wymienników ciepła, zbiornikach czy cysternach.
Spośród materiałów konstrukcyjnych stosowanych w rafineriach wymienione stale nierdzewne ferrytyczne stanowią 2 % a austenityczne – 4%. Więcej wykorzystywanych jest, bo ok.19%, stali niskostopowych, a 72 % przypada na stale konstrukcyjne niestopowe. Pozostałe 3% to monel i inne.